[PRZEDPREMIEROWO] „Hrabia Monte Christo” - Aleksander Dumas - część 1

„Masz w sobie wiarę,

kiedy się zdaje, że już nie wyjdzie nic.

Ona daje siłę by się wzbić.

Nic nie jest niemożliwe,

choć są dni gdy trudno uwierzyć w to.”

Tak zaczynam recenzję najnowszej powieści od Wydawnictwo MG, czyli mój ukochany „Hrabia Monte Christo”. To, o czym jest powieść można zawrzeć w dwóch słowach: zazdrość oraz zemsta. Jednak tak naprawdę chodzi tu o coś więcej. Przynajmniej ja widzę większe piękno między wierszami. Zapraszam do wspólnego odkrycia tajemnicy nietytułowanego hrabiego.

Tytuł oryginału: Le comte de Monte Christo

Tłumaczenie: Klemens Łukasiewicz

Wydawnictwo: MG

Rok wydania: 2017

Ilość stron: 704

Młody marynarz, zastępca kapitana statku „Faraona” dostaje ogromne szczęście od losu: ma zostać kapitanem, zarabiać godnie na siebie i ojca oraz niedługo poślubi najpiękniejszą kobietę i damę jego serca. Ale jak każdy radosny człowiek ma wrogów, którzy udawają jego przyjaciół. Knują spisek, przez który Edmund Dantes trafia do najcięższego więzienia: Zamku If w Marsylii. Ma tam trwać do końca swych dni. Umrze z choroby fizycznej, albo, co zdarzało się częściej, psychicznej. Lecz szczęście go nie opuszczało. Poznaje innego więźnia i wraz z nim planują ucieczkę z celi. Niestety udaje się tylko jednemu, ale za to z jakim rozmachem. Dalsze jego tajemnicze życie wiedzione jest jednym celem: zemstą na wyrządzone krzywdy.

Bohaterem jest Hrabia Monte Christo, który tak naprawdę jest Edmundem Dantesem, nieszczęśnikiem, którego zdradzono przez jedne z najokrutniejszych uczuć świata: zazdrość i chęć zysku. Jego osobowość jest prosta i niezaprzeczalnie nie zmącona negatywnymi cechami charakteru. Ma smykałkę do żeglowania i ze wszystkich sił stara się, aby jego kamraci przeżyli wraz z kapitanem. Dba o siebie i innych, jednocześnie ciesząc się swoim dobrem. Lecz paręnaście lat w zimnej celi bez słońca oraz przyjaźń z księdzem sprawiły, że jego charakter się zmienił. Czy na gorszę? Ciężko stwierdzić. Raczej bym powiedziała, iż zmądrzał, stał się dojrzalszy, pewniejszy siebie i świadomy intryg wokół niego. Ach i nie zapominając przystojny z niego trzydziestodwuletni mężczyzna, ale nie myślcie o jego urodzie w taki sposób jak teraz. Jego wygląd jest inny, wyjątkowy. Czas na nim pozostawił ślady, jednak odpowiednia pielęgnacja i bystre myślenie doprowadziło go do dobrego stanu fizycznego.

Z filmu 2002

Fabułą jest długa, bo ma siedemset stron. Jednakowo nie mamy czym się martwić. Nudy nie zastaniemy. Powieść podzielona jest na fragmenty z życia hrabiego. Gdy go poznajemy, mamy do dyspozycji punkty wyjścia kilku osób. Gdy wraz z nim przeżywamy jego niedole w więzieniu, dowiadujemy się wielu ciekawych faktów, które później są wykorzystywane w akcji. Kiedy docieramy do momentu gdy ma nastąpić zemsta, akcja trwa ale małymi kroczkami jest nam serwowana. Oznacza to, że każdy fragment ma w sobie: wstęp, rozwinięcie oraz akcje końcową. W międzyczasie dzieje się to i owo, lecz jest pewien schemat. Nie martwcie się, to nic, niczemu nie psuje. Wręcz dodaje uroku, bo nie możemy się pogubić. Bardzo ciekawym zabiegiem jest używanie logicznego myślenia, wiedzy na temat historii, religii, kultury i polityki. Do tego szczypta miłości, intryg oraz zemsty i mamy pełną powieść. Dla mnie: bomba!

Chciałam również nawiązać do tłumaczenia. Jest ono doskonałe! Bardzo dobrze zdaje sobie sprawę, jak trudno jest przetłumaczyć ,a jednocześnie oddać klimat tamtych czasów oraz języka oryginalnego. Czytając miałam wrażenie, iż mam przed sobą oryginał. A przynajmniej tak się czułam. Jednym słowem nie mogę się doczekać dalszych tłumaczeń. Do tego ta okładka. Moja znajoma powiedziała, że to „Duma i uprzedzenia”. Osobiście mi się podoba. Ma w sobie ten klimat. 

Jakie miałam odczucia? Oj ogromne! Zaczęło się od tego, że początek pamiętam bardzo dobrze, więc czytało mi się tak jakbym miała spotkanie ze starym przyjacielem. Podobało mi się, że mogę wejść w umysł nie tylko Dantesa ale i innych drugoplanowych bohaterów negatywnych. To sprawia, iż książka staje się arcyciekawa. Na dodatek jest dużo emocji. Czasami czytając chciałam zamordować Edmunda za jego głupotę, a z drugiej współczułam mu kibicując. Kiedy jednak zaczyna planować zemstę nie zapomina o przyjacielu, co tym bardziej mnie przychyliło do jego postaci. Dzięki pięknymi opisami i bardzo szczegółowymi poznajemy świetnie głównego bohatera. Możemy zrozumieć jego zachowanie oraz fakt podjęcia zemsty ale i pomocy wiernym mu ludziom. Jego smutek, radość, bezinteresowność, dobroć serca oraz zimno jakie w nim siedzi, to wszystko możemy poznać dzięki autorowi, który doskonale wiedział, co robi. Dlatego jestem zdecydowanie na tak!

Z filmu 2002 r

Podsumowując: Hrabia Monte Christo to klasyka, którą powinien przeczytać każdy książkoholik. Zdaje sobie sprawę, że wielu z Was ma z tym problemy, ale wierzcie mi, jak się wciągniecie to nie oderwiecie. Przeczytałam 400 stron w nocy próbując zasnąć. Nie dało się, tak bardzo byłam podekscytowana tym, co dzieje się w życiu Edmunda. Dlatego miłośnikom klasyki oraz tym, którzy dopiero zaczynają z nimi przygodę: polecam!