Różnego rodzaju spiski i spekulacje zazwyczaj są interesujące. Muszą jednak spełniać chociaż jeden warunek: być jakkolwiek możliwe do zrealizowania. Jeśli nie jest to realne, to trzeba tak zakręcić czytelnika, aby w to uwierzył. Czy autorowi udało się mnie przekonać do kolejnej, tajemniczej teorii fizycznej? Czy przypadkiem skoki w czasie nie są już nudne?
Tytuł oryginału: Split second
Tłumaczenie: Marcin Żuchowski
Wydawnictwo: NieZwykłe
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 452 ( + bonusik)
Szczęśliwe narzeczeństwo wydaje się być czymś oczywistym. Wspólne posiłki, wesołe dnie i romantyczne wieczory. Podczas jednej takiej chwili może stać się naprawdę wiele. Każdy z nas ma pewnie swój własny scenariusz, czyż nie? Dla Nathanna i Jenny kolacja zamieniła się w czystą rzeź. Wszelakie wnętrzności zostały rozstrzelone w ciężarówce promującej ciasteczka. Jenny dzięki swojemu bystremu umysłowi udało się uciec z miejsca morderstwa. Pytanie jednak brzmi: jak to się stało, że jej ukochany musiał umrzeć, a ona została wplątana w walkę między geniuszem, a racjonalistą?
Miałam jakieś szczęście, ponieważ natrafiłam ponownie na teorię fizyczną dotyczącą międzygalaktycznego wymiaru czasu. Byłam nieco zapoznana w tej tematyce, jednakże to co zaproponował autor jest o stokroć lepsze! Einstein lub Newton są jednymi z podstawowych postaci wymienianych w trakcie tłumaczenia nieźle pogmatwanej teorii. Jak już wiecie uwielbiam, kiedy autor daje coś od siebie. Tutaj mamy do czynienia z dużym research’em. Na końcu książki jest wyjaśnienie tego i owego, co dodatkowo wzbogaca o wiedzę i rozsądek. Wiem, co jest fikcją. Wedle mnie jest to ogromnym plusem.
Postacie, zwłaszcza główni bohaterowie, są dobrze wykreowani ze względu na różnorodność wykonywanych zawodów, zainteresowań oraz wyboru frakcji „politycznej”. Ogólnie rzecz ujmując i bez większego achu i ochu, obie strony medalu są nieźle pokręcone. Nie wiadomo do końca, kto jest dobry, a kto zły. Dopiero później, sama jakoś w trakcie czytania, zadecydowałam kogo wybieram na jaki front. Okazało się to dość trafne. Ba! Nawet zgadłam co będzie dalej. Może gdzieś tam fabułę udało mi się odkryć, lecz akcji – nie. Czasami dostawałam braku powietrza, bo chciałam jak najszybciej wiedzieć, co ten detektyw wymyślił oraz jaki przebłysk intelektu miała Jenna. Ponadto złe charaktery również są interesujące pod względem charakteru. Ich motywy oraz zainteresowania mogą nie jednego zmylić. Innym atutem są natomiast wstawki opowiadane przez konkretne postacie. Dzięki temu jesteśmy świadomi każdej myśli poprzedzającej ruch. Nie czułam się zmęczona wiedzą, ani przytłuczona wszelakimi informacji. Pewnie dlatego, że miałam możliwość bycia pełnym obserwatorem. Co się za tym kryje? Moja dedukcja ruszyła na przód!
Jedną z trudności jakie napotkałam rozpoczynając swoją przygodę z tą książką, było tłumaczenie. Nie wiem dlaczego, ale to już po raz kolejny kiedy musiałam przyzwyczajać się do stylistyki tłumacza. Co dziwniejsze, po iluś stronach kompletnie przestawałam odczuwać dyskomfort, ponieważ sama powieść była zbyt zajmująca. Taki jakiś mini paradoks?
Podsumowując: Zdecydowanie jest to książka dla leniwych czytelników. Takich, którzy lubią się delektować, na spokojnie kartkując i popijając kawę. Według nazwy jest to thriller więc ma budzić strach, lęk oraz szare komórki do myślenia oraz kombinowania. Kto, z kim, dlaczego, kiedy, czemu, po co? Wiele pytań, a odpowiedzi strasznie okrojone lub pełne kłamstw. Według mnie jest to lektura przeznaczona, aby odpocząć, przystopować i nabrać sił na kolejne tytuły. Trudno nie polubić tak regenerującej powieści jak Ułamek sekundy.
Na możliwość poznania kolejnej intrygującej teorii, dziękuję:
