"Trzy siostry" - Susan Mallery

Czasami robimy wielki krok w tył i nie możemy tego naprawić. Cofamy się coraz bardziej, aż zdajemy sobie sprawę z tego, ile straciliśmy. I pewnego dnia coś w nas pęka, coś powoduje morze łez, krzyki w środku nocy, trzęsące się ciało… coś, co doprowadza nas do ogromnej rozpaczy i tęsknoty za tym, co utracone. Co zrobić w takiej sytuacji?

.źr

Tytuł oryginalny: Three sisters

Tłumaczenie: Hanna Hessenmuller

Wydawnictwo: Harper Collins

Rok wydania: 2016

Ilość stron: 432

Tytułowe trzy siostry to trzy domy na wzgórzu na wyspie Blackberry Island w stylu królowej Anny z dziewiętnastego wieku. Te domy musiały być naprawdę piękne! Właścicielkami tych architektonicznych cudów są trzy kobiety, całkowicie od siebie różne: Deanna i Boston, które mają problemy natury małżeńskiej, oraz Andi – nowa sąsiadka. Ich kłopoty, nie tylko sercowe, są spowodowane ostatnimi nieprzyjemnymi wydarzeniami. Deanna jest chora na zespół natręctw, a jej apodyktyczność i chęć kontroli wszystkiego psuje więzy rodzinne. Boston wraz z mężem niedawno stracili synka w wyniku nieuleczalnej choroby. Natomiast Andi została porzucona przez swojego narzeczonego w kościele przy trzystu parach oczu. Mają dziewczyny problemy, co nie?

Bohaterki to duży atut tej powieści. Są tak różne, że wydaje się aż niemożliwe, aby się zaprzyjaźniły. Okazuje się, iż wspólnie przeżywane troki są w stanie zbudować wyjątkową wieź miedzy tymi kobietami. Więź, która zapewne przetrwa jeszcze niejeden ludzki dramat. Ich historie są pełne bólu i cierpienia. Prawdziwe wyciskacze łez. Tak… sama poryczałam się na końcu, bo przypomniały mi się moje smutne wspomnienia. Musiałam więc odłożyć lekturę na później i się pozbierać. Jestem zdziwiona, że ta książka tak na mnie zadziałała, bo w życiu bym się tego po niej nie spodziewała. Ot, dobra obyczajówka, z którą naprawdę miło spędziłam czas. A tu takie zaskoczenie! Chyba jestem zbyt sentymentalna…

Fabuła jest dość interesująca. Trzy kobiety, trzy problemy, jakie trzeba rozwiązać, i to jak najszybciej. Życie na rozstaju dróg nie jest proste, a każda z bohaterek właśnie na takim skrzyżowaniu stoi. Książkę czyta się naprawdę szybko, wszystko pędzi w zatrważającym tempie. Czasami potrzebna jest odrobina melancholii, aby móc odprężyć się przed szybkim skokiem w przód. Bo kiedy jedna z kobiet rusza na podbój świata, drugą wspiera ją z lampką wina i kalorycznymi ciasteczkami u boku.  Jak poradzą sobie Deanna, Boston i Andi? Czy dadzą sobie rade z kłodami na drodze? Czy ich rodziny zaakceptuje je takimi jakimi są? A może wszystko się popsuje, a szczęśliwe zakończenie to tylko bajka?

Kilka cytatów: 

Konkretnie: 

„ - Czy chciałaś mnie tylko nastraszyć, czy od raz ukazać się wynosić? Ja w każdym razie stawiam sprawę jasno. Chcę normalnego, prawdziwego małżeństwa. Nie chcę czuć się w domu jak nieproszony gość. Mam serdecznie dość tej twojej apodyktyczności, tego traktowania naszych córek, jakby były psami, które trzeba nauczyć czystości, a nie dziećmi którymi należy się opiekować, wychowywać je i przede wszystkim kochać. Chcę mieć normalny dom, normalną żonę i matkę moich dzieci.” 

Niezrozumiale: 

„ Deanna czuła, że jej policzki płoną. 

- Ale dlaczego mi o tym nie powiedziała, tylko tobie? 

- Bo ty byś na nią nawrzeszczała, więc wolała być dalej głodna! 

- Przecież ja nigdy nie podnoszę głosu! 

Oczywiście, że nigdy na nikogo nie krzyczała. Mówiła tylko głosem zdecydowanym i zawsze był to głos rozsądku. 

- Ale ona się ciebie boi, Deanno. Szczerze mówiąc, ja też. 

- Ty też?” 

Cytaty pochodzą z: S.Mallery, Trzy siostry, HarperCollins, Warszawa 20016, s. 38, 70. 

Podsumowując: Muszę przyznać, że jest to naprawdę ciekawa lektura, którą jestem bardzo zadowolona. Chciałabym w przyszłości czytać więcej takich książek. Bohaterki są wiarygodne, nie przesadzone, nie przesłodzone, takie realistyczne. Ich problemy też są prawdziwe i zdaje sobie sprawę, żę nie jedna rodzina ma takie kłopoty. Więc za tak rzeczywiste ujęcie fabuły wielki plus!