poniedziałek, 28 listopada 2016

"Leśna polana" - Katarzyna Michalak

Miałam już styczność z pozycjami tej Pani i przyznaje, że mi się podobało. Lekka, przyjemna lektura. Dlatego gdy po raz kolejny sięgnęłam po książkę tej autorki z radością otworzyłam na pierwszej stronie. Pierwsze co mi się ukazało to ładna szata graficzna, ale.... nie szata czyni cesarza, prawda?





Wydawnictw: Znak literanova
Rok wydania: 2016
Ilość stron: 316















Gabrysia wraz z najlepszymi dwiema przyjaciółkami odwiedza kolejny dom, na który ją po prostu nie stać. Ale jej marzenia są ogromne i nie zamierza się poddawać. Przecież wolno jej oglądać stary, zniszczony, zachwaściły budynek w środku lasu. I tak stało się kolejny raz. Stały przed chatką nie rozumiejąc, po co i na co się tu znalazły, ale wiedząc, że Gabrysia tego potrzebuje. I tak w chwili rozczulenia pozostawia śliczny pierścionek na ławce domku. Odchodzi niepocieszona i pełna smutku. Właśnie pożegnała się z kolejną nadzieją na lepsze jutro. Los chciał, że niejaki Wiktor Prado odwiedza tego samego dnia, ten sam domek. I co znajduje? Pierścionek, który okazuje się tym, który dziesięć lat temu podarował swojej narzeczonej. Zbieg okoliczności? Owszem, ale jaki!


Trzy kobiety. Trzy poruszające historie. Przyznaje, że od razu polubiłam główną bohaterkę i jej przyjaciółki. Oczywiście pewna kwestia przyszłych związków jest oczywista, ale ja bardzo lubię dowiadywać się jak do tego dojdzie. Dlatego spoilery dla mnie to nic strasznego, Ba! nawet mnie nakręcają do dalszego czytania. Dlatego ta prosto tworzenia związków między postaciami mnie nie irytuje. Wręcz napawa nadzieją: co się stanie? Z drugiej strony spytacie: ile można jeszcze wymyślać będąc tak płodną autorką? A i tu Was mam, bo ta powieść wykorzystuje pewne fakty. Mamy przygotowanie materiałów zgodne z prawdą. Okrutną, wstrętna i niesprawiedliwą prawdą.

Powieść dotyczy tak naprawdę dwóch pokoleń. Kata i jego ofiar. Postać negatywna jest bardzo charakterystyczna, ale bardzo przypomina to co naprawdę działo się w Polsce. Życie herosa okazuje się nędznym trwaniem przy skórce od chleba i wodzie z kałuży.  Historia pokazuje, że za prawdę się płaci wysoką cenę, a za kłamstwo, nawet życiem. Także ogromne brawa za korzystanie z źródeł tworząc w ten sposób bardzo dobry klimat lat dawnych.

Gabrysia i Wiktor, jak już się możecie spodziewać to para byłych kochanków, których los pozaznaczał wieloma bliznami. Okrutny kat postanawia przeżyć swe ofiary i pokazać kto jest prawdziwym i jedynym ich władcą. Cała szóstka jest dobrze wykreowana. Każdy jest charakterystyczny i inny od siebie, dzięki czemu nie ma nudy. Oj tej na pewno nie znajdziecie! Najdziwniejsze, jak to możliwe, że tak trzy różne kobiety się kochają jak siostry. Jak? Właśnie to jest tajemnica warta poznania.

UWAGA: kilka słów od mojej mamy.
"Lektura warta każdej minuty. Gdy dostałam ją od córki rano przed wyjściem, skończyłam parę minut po tym jak wróciła wieczorem. Wciągająca. Elektryzująca. Fakty nadają koloru powieści. Moje główne pytanie: to kiedy część druga?"

Podsumowując: Emocjonująca i pełna pasji. Pokazuje czym jest miłość po grobowe deski oraz jak objawia się prawdziwa przyjaźń. Jak działają mechanizmy obronne, a także czy można wygrać ze wspomnieniami z przeszłości. Jak walczyć, gdy upragniony cel jest tak blisko, a zarazem za kratą pełną napięcia i brutalności. Czy skradnie i Ciebie, czytelniku?

Za tę przyjemność z lekturą dziękuję:

37 komentarzy:

  1. Nie czytałam jeszcze żadnej książki tej autorki, ale przyznam, że niestety jakoś nie bardzo mnie do jej twórczości ciągnie. Chyba trochę nie moje klimaty. ;/

    OdpowiedzUsuń
  2. Tyle już słyszałam o tej książce, ale pewnie zanim ją przeczytam [o ile w ogóle przeczytam, bo jakoś średnio mnie zainteresowała] to pewnie wyjdzie już z obiegu. Znaczy fabuła dosyć przyciągająca, ale sama nie wiem, mam dziwne obawy. Ale nie skreślam tej pozycji od razu, sama kiedyś przekonam się, czy jest warta uwagi :)
    Pozdrawiam,
    BOOK MOORNING

    OdpowiedzUsuń
  3. Dużo słyszałam o autorce :) Książka jest inspirująca, sądzę, że pomogłaby mi w moich przemyśleniach :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Znam książki autorki i wiem, że w tym momencie by mi ta książka się nie spodobała, musze mieć na nią natchnienie. Ale dobrze wiedzieć, że w razie czego warto sięgnąć:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Mam ją na półce i niebawem czytam *.*

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie bardzo podchodzi mi styl pisania autorki, nie potrafię nawiązać z nim wspólnej nici, jednak wiem, że ma ona wielu sympatyków, którzy rozglądają się za jej książkami. :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Trochę obawiam się prozy pani Michalak, bo dużo niepochlebnego o niej przeczytałam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja tez ale przeczytalam i bylo lekko i przyjemnie :)

      Usuń
  8. Różne opinie słyszałam o powieściach autorki. Sama nie czytałam żadnej, więc nie jestem w stanie ocenić jej stylu, ale może kiedyś sięgnę żeby sprawdzić :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja czytalam i warto bo genialnie sie odprezylam :)

      Usuń
  9. Nie ciągnie mnie niestety do niej jakoś specjalnie, ale jak będę miała okazję przeczytać, to czemu nie :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Lubię twórczość Michalak i tę książkę także już mam, więc jak tylko znajdę chwilę wolnego czasu, to chętnie ją przeczytam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oo pokrewna dusza :D dobrze wiedziec bede czekac na Twoja recenzje :)

      Usuń
  11. oo może moja mama zacznie w końcu czytać ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Muszę przyznać, że schemat związany z domami jest dość powszechny w powieściach tej pani. I nie tylko to odrzuca mnie od jej twórczości. Po prostu wiem, że mogłabym się na niej zawieść. Dlatego też omijam ją szerokim łukiem.
    Pozdrawiam. :)
    #Ivy z Bluszczowych Recenzji

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. aaa ja malo czytalam wiec najzwycxzjaniej mnie ot nie rusza :D pozdrawiam!

      Usuń
  13. Póki co nie czytałam jeszcze żadnej książki Katarzyny Michalak i jakoś nie ciągnie mnie za mocno do jej dzieł. Nie moje klimaty i nic mnie nie intryguje w nich...
    Kasia z Kasi recenzje książek :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. hmmmm wiem chyba o czym mowisz bo tak mialam keidys a jak mi sie zdarzylo to czyta mi sie swietnie ;)

      Usuń
  14. Niestety sparzyłam się raz na książce pani Michalak i nie wiem, czy jeszcze do niej kiedyś wrócę...

    OdpowiedzUsuń
  15. Mega mi się spodobała, muszę po nią sięgnąć :)
    Mój Blog

    OdpowiedzUsuń
  16. Przepadam za twórczością pani Michalak, chociaż wiem, że wiele osób potrafi na nią narzekać. Ja do nich nie należę, ponieważ w piórze tej autorki zawsze jestem w stanie odnaleźć tę magię wyjątkowego klimatu. Do tej książki także się przymierzam, więc na pewno przeczytam. Zwłaszcza po takiej opinii :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oooooo ciesze sie ze sie spodobalo i milo slyszec pozytywy o autorce :)

      Usuń
  17. Nigdy nie czytałam żadnej z książek tej pisarki i jakoś mnie do nich nie ciągnie...

    Pozdrawiam
    Caroline Livre

    OdpowiedzUsuń
  18. Dobrze, że każdy bohater jest wyraźnie inny. Chętnie kiedyś przeczytam. Pozdrawiam! :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Czytałam Leśną Polanę i tak jak i Ciebie, bardzo wciągnęła mnie ta lektura. To dobrze napisana powieść obyczajowa w której skrywane przez bohaterów tajemnice bardzo wciągają. Pierwsza część trylogii jak zawsze skończyła się w najmniej odpowiednim miejscu i szczerze żałuję, że muszę tyle czekać na następną. Wszystkim, którzy lubią twórczość Katarzyny Michalak, szczerze polecam nową serię :)

    OdpowiedzUsuń

Witaj przybyszu! Skoro już tutaj dotarłeś będę rada, jeśli pozostawisz po sobie ślad. Dziękuję za przeczytanie kawałka mej książkowej rzeczywistości. Mam nadzieję, że los ponownie kiedyś Cię tu przyśle. Za każdy komentarz serdecznie dziękuję. Na pewno się odwdzięczę!