"Sezon na cuda" - Magdalena Kordel

Udało się! Przeczytałam drugi tom i przyznaje, że idealnie trafiłam z czasem. W takie dni jak te, które aktualnie przeżywam, taka powieść jest jak zesłanie anioła z nieba. Myślicie: e żartuje sobie. Tylko, co gdy człowiek przygnębiony uśmiecha się, co chwila pod nosem, gdy czyta książkę?

Tytuł: Sezon na cuda

Seria: Uroczysko - tom 2

Wydawnictwo: Znak

Rok wydania: 2017

Majka to kobieta w średnim wieku, rozwódka, matka nastoletniej dziewczyny. Zamieszkała w Malowniczym, po tym jak uznała: dość! Muszę zmienić swoje życie! Spotykamy się z nią ponownie w czasie, gdy zima zawitała do miasteczka. Majka kompletnie nie wie, co robić, pomimo wszelakiej pomocy sąsiadów, rodziny i przyjaciół. Nie ma gość iw pensjonacie, były mąż „kradnie” jej córkę na święta, ulubiony weterynarz strzela fochy, a jej praca w szkole jako nauczycielka stoi pod wielkim znakiem zapytania. Nie byłoby tak źle, gdyby nie zapraszała i zatrudniała do Uroczyska osób, na które ją najzwyczajniej nie stać.

Od razu każdy pomyśli: co to za kobieta, do diaska?! Kto normalny w takiej sytuacji karmi za darmo nieznajomych? Również miałam podobne pierwsze wrażenie, po tym jak wróciłam po dłuższym czasie do lektury. Łatwowierna kobieta dająca się wydoić do zera. Chce zawsze dobrze, chce pomóc, wesprzeć ,poradzić, działać na rzecz dobra. Tylko kto jest takim człowiekiem w dzisiejszych czasach? Niewielu. Rekiny zjadłyby takiego prędko. Tak samo staje się w powieści. Sama na siebie zrzuca lawinę problemów. Z drugiej strony mam wrażenie, że propaguje się tu chrześcijaństwo, poprzez pokazywanie dobrych cech charakteru Majki. Nie mam nic do tego, bo nie ma żadnych treści nawołujących do zmiany zdania na temat własnego wyznania. Chodzi tu raczej o to, jakim być ,jak się zachowywać. Tak jak prawdziwy chrześcijanin. Kochać bliźnić i pomagać bliźnim. Nawet jeśli to obcy ludzie. Przyznam, że gdyby tak zachowywał się każdy to Ziemia byłaby rajem. Z drugiej strony sadze, że taki obraz społeczności został namalowany ponieważ czas akcji nieubłaganie zbliża się do świąt. Stąd charakter Majki idealnie pasuje do fabuły. Są inne postacie, które odgrywają drugie i trzecie skrzypce. Te są równie barwne, intrygujące, odznaczające się. Trudno jest aby zawitała irytacja z nijakości. 

Sama fabuła jest prosta, bo najzwyczajniej polega na przeżywaniu prawdziwego życia prze z Majkę. Niewielkie zbiegi okoliczności? Nie. Tutaj raczej głównym filarem są relacje z ludźmi, ich życzliwości, kąśliwość, egoizm, kłamstwa, albo po prostu uśmiech. Jest ogromna paleta osobowości oraz zdążeń, mających miejsce również i w naszym życiu. Bo ono nigdy nie jest proste. Komplikacja to jego prawdziwa natura.

Czytając czułam nieco tak jakbym oglądała dobry film. Podkreślam film, nie serial. Wszystko płynęło, nie był żadnych tarć. Miło spędzałam czas, ciesząc się lekturą. Nie pomyślałam ani razu o tym by odłożyć i nie wrócić .Wręcz przeciwnie nie mogłam się oderwać. Tak bardzo pozytywnie wpływała na mnie lektura. Potrzebowałam energetyzującego kopa, który pokażę mi jak bardzo można zmienić siebie i dać coś innym. Chociaż czuć wielką naiwność i niemożliwość w całej historii… kto by się tym przejmował? Emocje pozostały, humor też. Efekt, o którym warto pamiętać.

Podsumowując: Jestem zaskoczona z jaką łatwością, wiernością i przyjaznym usposobieniem rozpoczęłam przygodę, by zakończyć ja w jeszcze lepszym humorze. Jeśli lubicie proste, zabawne powieści o miłości, sile wiary w ludzkie możliwości, a także nie płakać po utracie mężczyzny „Twojego życia” - zapraszam do lektury. Bo w życiu jest coś więcej niż facet. Polecam na miłe, leniwe popołudnia z książką!

Za egzemplarz dziękuję: