„Żyj Wabi-Sabi” - Julie Pointer Adams

Poradniki nie są moją ulubioną lekturą. Podchodzę do nich raczej na zimno nie oczekując zbyt wiele. Zazwyczaj czytuje je dla zabawy lub dla zdobycia informacji, które mogą mnie zadowolić i umilić czas. Oczywiście jak zobaczyłam tytuł poniższej lektury, pierwszą moją myślą było: taaaaak. Ale po zastanowieniu doszłam do wniosku, że jednak nie. Dopiero po zaczerpnięciu informacji z internetu zmieniłam zdanie. Wabi-Sabi może stać się ciekawą alternatywą. Zwłaszcza, że w niektórych aspektach nieświadomie stosuję parę zasad tejże estetyki.

Tytuł oryginału: Wabi-Sabi welcome 

Tłumaczenie: Malina Drasek-Kańska 

Wydawnictwo: Znak literanova 

Rok wydania: 2018 

Liczba stron: 265 

Postanowiłam wybrać odpowiedni moment na rozpoczęcie tego poradnika. Usiadłam wygodnie na kanapie, rozciągnęłam nogi, przykryłam się ulubionym kocem i zaczęłam czytać. Uwierzycie, że nawet nie wiem jak liczba u dołu strony zaokrągliła się do stu? Pierwszy rozdział pochłonął mnie całkowicie. Zapewne dlatego, że dotyczył bezpośrednio Japonii. Jeśli ktoś czyta blog od dłuższego czasu, to może się zorientować jak bardzo lubię nowinki o azjatyckich krajach. Dlatego ta część była dla mnie must have. Nieważne gdzie znajdowałaby się w książce i tak przeczytałabym ją jako pierwszą. Chyba tylko fakt, że był to rozdział pierwszy nie zapomniałam z gorączki radości przeczytać wstępu. 

Układ książki jest prosty i łatwy do zrozumienia. Na początku autorka wyjaśnia nam w skrócie zachowania społeczne w danym kraju/miejscu/regionie. Dzięki temu droga do zrozumienia Wabi-Sabi jest prostsza. Jak się okazuje, wszystko co robimy i nas otacza ma wpływa na nasze samopoczucie oraz atmosferę. Przyznam, że od razu nie byłam pewna, czym jest Wabi-Sabi. Dopiero po zakończeniu lektury dotarło do mnie jak niepozorna estetyka bycia może mieć ogromne konsekwencje. Dobre i złe w zależności od nas samych. Chociaż widzę więcej pozytywów, jeśli jesteśmy wstanie zmienić nieco nasze myślenie. 

Właściwie to Wabi-Sabi głównie opiera się na naszym światopoglądzie oraz postrzeganiu otoczenia i społeczeństwa, w którym żyjemy. Jak już wspominałam niektóre aspekty tej sztuki „przetrwania” są dla mnie codziennością. Niestety bardzo dobrze wiem, jak inni reagują na tego typu „wydziwiania”. Dlatego warto nieco spokojniej i rozważniej podejść do całej wizji goszczenia przyjaciół. Otóż jak sama autorka podkreśla, Wabi-Sabi (oraz jej poradnik) skupiają się głównie na tej właśnie czynności. Zwłaszcza na sposobie spędzenia czasu, przywitania znajomych oraz zaserwowania czegoś smacznego. Ostatni punkt bardzo ciekawie został rozpisany. Mogłam poznać przepisy prosto z Japonii, Francji, Włoch, a nawet Kalifornii. Oczywiście nie każde mi odpowiadało, ale parę rogów zagięłam (autorka sama namawiała do tego rodzaju czynności, więc czemu nie?)! Kilka przepisów zamierzam wypróbować. Zwłaszcza ryżowe kulki oraz włoskie lody! 

Nie mogłam się powstrzymać by zaglądać o wiele za wcześnie na zdjęcia. Kolorystyka, prostota i szarość połączona z bogactwem typowych wrażeń z życia napawały mnie spokojem. Niby zwykłe zdjęcia, a potrafiły wprowadzić mnie w klimat Wabi-Sabi. Czułam się odprężona, wręcz zrelaksowana. Pełna ulatującej, lecz jakże miłej chwili. Innym miłym dodatkiem jest szata graficzna, dobrej jakości papier (nieco sztywny), a także ostatnie strony poradnika. Znajdują się na nich masę dodatkowej literatury, strony internetowe, blogi, z których możemy skorzystać i zwiększyć naszą wiedzą o Wabi-Sabi. Ale to nie wszystko! Są nawet strony z przepisami! Mam zamiar kilka wypróbować. Chociażby tę, gdzie autorka zaświadcza używanie ogólnodostępnych (światowo) produktów spożywczych! 

Chyba nie do końca jestem przekonana do Wabi-Sabi zwłaszcza, że niektóre przykłady nie pasowały mi do otaczającej mnie rzeczywistości. Niestety nie przytoczono przykładu ze słowiańskich ziem, ale nie można wymagać od autorki odwiedzenia połowy świata. Czasami czułam, że to po prostu nie ta bajka i trzeba dać sobie z tym spokój. Na szczęście pod sam koniec pojęłam powód mojego myślenia. Ten przyczynek myślę, że warto samemu odkryć. 

Podsumowując: Powrót do naturalnego piękna jest dość ekstrawaganckim pomysłem. Na pierwszy rzut oka, ponieważ jeśli dostosujemy to do naszych potrzeb oraz możliwości, możemy otrzymać wiele pięknych chwil. Nie przejmować się modnym wystrojem, skupić na gościach, mieć więcej czasu na zrobienie czegoś pysznego i zdrowego. Jeśli miałabym w skrócie określi czym jest Wabi-Sabi, to jest to: powrót do korzeni, czyli pozwolenie na to, aby natura ponownie przemówiła i pozwoliła cieszyć się sobą oraz przyjaciółmi. Przyznajcie się w myślach, kto nie chciałby poświęcić więcej czasu swoim najbliższym niż skupiać się na sprzątaniu mieszkania przed wizytą? Na wymyślaniu menu, którego nie potrafimy nawet ugotować? Czy przejmować się, że bluzka jest pognieciona, dywan ma plamę, a na podłodze jest zmięty koc? Zdecydowanie wybieram ludzi od rzeczy materialnych i mało istotnych. A Ty? 

Za możliwość poznania innego, a zarazem znanego mi stylu bycia, dziękuję: