„Ogniste oczyszczenie” - Franccesca Haig

Czytając sam opis byłam zaciekawiona jak się potoczy całą ta hisotria. Prawda jest taka, że sam opis to za mało by zrozumieć cały sens. Jednakże z drugiej strony to bardzo dobre posunięcie. Natomiast gdy zaczęłam lekturę zrozumiałam jedno: nasz świat ma wiele chorób, ale ich świat jest jeszcze gorszy.

Tytuł oryginału: The Fire Sermon (tom 1)

Tłumaczenie: Marcin Sieduszewski

Wydawnictwo: Uroboros

Rok wydania: 2016

Wszystko zaczyna się bardzo prosto. Bliźniacy: ona i on, mieszkają wspólnie z rodzicami. Nie różnią się od siebie. Normalne dzieci lubiące spędzać ze sobą wspólnie czas. Kochający rodzice. Ładna okolica zamieszkania. Brzmi dobrze, do momentu gdy jedno musi stać się Alfą, a drugi Omegą i zostać wygnany na najgorsze ziemie. Takie są zasady. Ale co jeśli ani jedno, ani drugie nie zamierza zdradzić, który jest którym?

Kiedy Cass i Zach zostają rozdzieleni mamy do czynienia z pewnym wzorcem. Ofiara nadal broni kata. Kat ignoruje ofiarę. Tylko, żę Alfa jest zawsze zależny od Omegi. Gdy jedno zginie, drugie również. Jednakże to życie Omeg jest trudniejsze i boleśniejsze. Głód, wyczerpanie, ciężka praca, izolacja, niechęć, nienawiść. To tylko początek. Świat ten jest skontruowany inaczej ponieważ jest wersją postapokaliptyczną Ziemi. Tutaj jest wiele zdeformowanych ludzi i zwierząt. Miejsca objęte złą sławą są opustoszałe jak po Czarnobylu. Wszyscy boją się tego co jest w ziemi. Lecz tylko Rada zna prawdę. Dlaczego ją ukrywa?

Niestety ale sposób rządzenia nieco przypomina mi to, co się dzieje u nas w rzeczywistym świecie. Obywatele uważani są z głupich i lękliwych. Wykorzystywany jest reżim by mieć siłę. A tak naprawdę robi się krzywdę każdemu. Ta powieść podkreśla, to w jaki sposób jesteśmy oceniani oraz jak łatwo jest ludźmi manipulować. Z drugiej strony lęk powoduje, że działamy zgodnie z zasadami, nawet jeśli nie są one sprawiedliwe. Pytanie jednak brzmi: skoro mogą zmienić na lepsze, czemu tego nie robią?

Sama kreacja bohaterów jest całkiem dobra. Bynajmniej ci najważniejsi różnią się od siebie, chociaż gdy jest się bliźniakiem nie zawsze można być całkowicie innym. Drugoplanowe postacie pozwalają również na duże zainteresowanie tematem głównym. Mają swoją osobowość, wyrazistość, deklarują wartości i idee. Dają wskazówki, które warto poskładać w całość, by zrozumieć więcej i szybciej. Chociaż, kto lubi wiedzieć przed wielkim finałem? 

Z drugiej strony język jest prosty, ale ma czasami słownictwo, które nie każdy mógłby znać. Chodzi mi o bardzo młodych czytelników. Jednakże jest on po części zrozumiały, dzięki kilku wyjaśniającymi słowami, więc nie ma większego problemu. Styl jest bardzo intrygujący, bo potrafi pozwolić nam poczuć tamten świat. Kiedy jesteśmy wstanie wsiąknąć w świat książki, to znak, że warto się z nią zbyt szybko nie rozstać. Ale jest to trudne gdy czytamy zapominając o czasie.

Podsumowując: To zaledwie pierwszy tom, prawdopodobnie jednej z lepszych książek dla młodzieży. Można z niej wysnuć pewne mądre treści, a także problemy z jakimi się borykamy na co dzień. Dyskryminacja, stereotypy, zawiść. Za co? Za kogo? Za jaką ideę? Trudno uwierzyć, ale to wszystko wydaje się takie prawdopodobne, że aż przerażające.  Kreacja wyobraźni, czy może nieubłaganej przyszłości?

Za tą wspaniałą przygodę dziękuję: