[PRZEDPREMIEROWO]„Consolation” - Corinne Michaels

Rodzina wojskowego to łatka na całe życie. Nie ważne gdzie, wszędzie mówi się o nich podobnie. Stereotypy, w większości te złe, chodzą za człowiekiem, nawet jeśli nie są prawdą. Jednak bycie rodziną żołnierza specjalnej jednostki to jeszcze większe wyzwanie. Czy wdowa może sobie poradzić z tym cierpieniem?

Tytuł oryginału: Consolation

Tłumaczenie: Kinga Markiewicz

Wydawnictwo: Szósty zmysł

Seria: Consolation duet tom 1

Rok wydania: 2017

Ilość stron: 340

Kiedy jest się w ciąży i czeka na ukochanego każdy dzwonek do drzwi to jak wyśnione marzenie. Jednak gdy Lee otrzymała  wiadomość o śmierci męża jej świtał legł w gruzach. Ich córeczka przyszła na świat i już nigdy nie zazna ojcowskiej miłości. Lee zostaje wdową po żołnierzu z jednostki specjalnej i jedyne co jej zostało po ukochanym to flaga USA. Lecz kolejny dzwonek i widok jego najlepszego przyjaciela zmienia jej rozpacz o 180 stopni. Liam poprzez swoją uprzejmość i troskę tworzy nieziemskie uczucie między wdowa, a byłym kumplem z wojska. Czy miłość może rozkwitnąć w tak złych okolicznościach?

Uczuć w tej książce jest co niemiara. Sama miałam ogromny z nimi problem, bo już na samym wstępie chciało mi się płakać. Im dalej tym gorzej. Emocje doprowadziły do tego, że czytałam wzruszona o losach dwójki dorosłych osób oszukanych przez los. Powieść nie należy do wielkich. Posiada prostą fabułę i zawroty akcji, które umilają czytanie. Bohaterów można polubić i zrozumieć. Obraz życia wojskowych i ich rodzin budzi radość oraz smutek. Napawa lękiem tak samo jak cieszy skołatane nerwy. 

Liam oraz Lee odkrywają siebie na nowo. To na pewno bardzo dobry patent na to, aby poznać dobre oraz złe strony obojga. Trudno jest ich nie polubić, chociaż czasami mam ochotę na nich nakrzyczeć. Tylko, że w życiu też nie jest tak różowo.Każdy się kłóci. Natomiast poradzenie sobie z żałobą jest ciężkim zadaniem. Samemu jest bardzo trudno, a z kimś bliskim u boku, o wiele prostsze. Dlatego nie dziwie się, że ta dwójka ma się ku sobie. 

Jedynym mankamentem jest zbyt szybkie przechodzenie w czasie do przodu. Czytamy o śmierci męża Lee i nagle jest już parę tygodni później, a nawet miesięcy. Mam wrażenie, że autorka się nieco pogubiła w obliczeniach, bo co innego Lee myślała, a co innego mówiła. Jednak przekaz był jasny: czas leci jak szalony, ale ona nadal cierpi. Myślę, że większy nacisk kładziony był na żałobę oraz rozkwitające uczucie niż czas. 

Język jest prosty, zrozumiały i nie wymaga zbyt dużego skupienia. Prostota napędza tylko czytanie. Krótkie rozdziały pozwalają na odkładanie lektury na później. Wystarczy parę stron by przypomnieć sobie na czym się przystanęło. Nieliczne przekleństwa raczej mają podkreślić sens słów bohaterów, więc nawet mnie one nie przeszkadzały. Mało tego, po takim zakończeniu jaki otrzymałam nie mogę doczekać się kolejnego tomu!

Podsumowując: Zdecydowanie proponuję Consolation jako lekturę na jesienne wieczory. Lekka, przyjemna, z nutką erotyzmu posypana smutkiem i goryczą straty. Jak wygląda życie między wojskowymi? Czy wieczne czekania na powrót z misji jest tego warte? Czy miłość, troska i chęć pomocy mogą stworzyć coś trwałego? Liam i Lee są tego dowodem.

Za wspaniałe emocje dziękuję: